کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۴۰

از دیده فرو باری، اگر آب شوم

وز زلف برون کنی، اگر تاب شوم

بر دست نگیری ، ار می ناب شوم

در چشم تو خوش نیایم، ار خواب شوم