کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۴

چون کوس ز پرخاش بود آوازم

چون نیزه بسر بجنگ دشمن یازم

چون تیر به تنها شکنم قلب عدو

چون تیغ برهنه بر سر او تازم