کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۸

بهر تو بود میل بسوی که کنم؟

وصل تو بود هر آرزوی که کنم؟

ما را غم تو راحت جانست و درو

چون غنچه ز دل کنیم روی که کنیم؟