کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۵ - و قال ایضاً فی مرثیة ابنه لماهلک بالغرق

آنرا که بوصل تو پناهی نبود

بهتر ز عدم پناه گاهی نبود

تو در دهن گوری و من بر لب گور

از لب بدهن دراز راهی نبود