کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۴

روزی دل من ز جست و جویی ناسود

پای طلبم ز بس تکاپو فرود

چون رزق و اجل نکاست هیچ و نفزود

پیمودن خاک باد پیمودن بود