کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۳

گفتی که بگو حال دل غم پیوند

تا چند نهان کنی ز من؟ آخر چند؟

من با تو چه گویم؟ که همه راز دلم

خاموشی من گفت باواز بلند