کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۰

گازر بچه را سپید کاری آهوست

در آب بسان مردم چشم نکوست

او جان و دلم دارد و من زوطمعی

انصاف در این مکعامله گازر اوست