کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰

یک روز شبی چو شمع برخواهم خاست

ورنیز زبانم ز کسان باید خواست

تا با تو کنم روشن و برگویم راست

چون آتش و آب سرگذشتی که مراست