کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۶

تا هست ترا چراغ دانش در دست

از پای طلب همی نباید بنشست

تا روشن گرددت که این جان شریف

چون بگسلداز تو با که خواهد پیوست