کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴

جایی که نشان بی نشانست آنجا

انگشت خیال بر دهانست آنجا

از غمزه خدنگ در کمانست آنجا

زنهار مرو که بیم جانست آنجا