ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۲

تا بنده شد از هوا قرین هوسی

جز ناله ز بنده برنیاید نفسی

فریادرسَم نیست به غیر از تو کسی

فریاد ز دست چون تو فریادرسی