عنصری » قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید » شمارهٔ ۱۴۰

جزوی و کلی از دو برون نیست آنچ هست

جز وی همه تو بخشی و کلی همه خدای

من از خدای و از تو همی خواهم این دو چیز

تا او ترا بقا دهد و تو مرا قبای