ابن حسام خوسفی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶

آن سنبل تر چو بر لب آب آید

گل را ز بنفشه زار او تاب آید

با روی تو خورشید برابر می شد

زلفت به طرفداری مهتاب آید