سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

ای سوخته شمع مه ز تاب رویت

وز خط تو افزون شده آب رویت

این طرفه که دل گرم نشد با تو مرا

جز وقت زوال آفتاب رویت