مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۲

آنم که اگر به خلد جایی سازم

حورالعین را کشید باید نازم

رضوان سبک ار پیش نیاید بازم

بر تابم روی و سوی دوزخ تازم