مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۱

گر حور بود بدان که نازش نکشم

کوته کنم این قصه درازش نکشم

آن کز من باز شد فرازش نکشم

وآن کو ماند فراز بازش نکشم