مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۷

بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم

با انده اگر بی تو نجفتم جفتم

صبری که ز دل همی نرفتم رفتم

این که همه هر چه می نگفتم گفتم