مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۸

تا از من می جهی چو دود از آتش

چون دود بر آتشم من ای دلبر کش

با آن رخ دلفروز و زلف سرکش

خوش نیستی ای چو جهان ناخوش و خوش