مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۶

مسعود که بود سعد سلمان پدرش

اندر سمجی است چون سنگ درش

در حبس بیفزود بر آتش خطرش

عودی است که پیدا شد از آتش هنرش