مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۹

در عشق تو همچو ابر می گریم زار

وز درد چو برگ زرد دارم رخسار

از زردی روی و گریه ای طرفه نگار

در روی خزان دارم و در دیده بهار