مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۷

آمد به وداعم آن نگار دلبر

گریان و زنان دو دست بر یکدیگر

پر خون رخش از زخم و رخ از گریه چو زر

بر لاله کامگار و بر لؤلؤی تر