مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۵

من شاهم و شاعران سواران منند

پس چون که همه ز دوستداران منند

هر چند به باب شعر یاران منند

والله والله که نیم کاران منند