مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۷

آنی که جهانی ز تو سامان گیرد

اقبال تو را سپهر در جان گیرد

بس زود ملک جهان خراسان گیرد

وایران ملک تو ملک ایران گیرد