مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۴

شاها ملکا همه ثناگوی تواند

خوشخو ملکی فتنه خوشخوی تواند

یک شهر به جان و دل هوا جوی تواند

باز آی که در آرزوی روی تواند