مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۹

با من چو زمانه تیر در شست گرفت

از بالا بخت من ره پست گرفت

از غفلت چون فلک مرا مست گرفت

جای ملک الموت مرا دست گرفت