فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

آن مشک سیه که با سمن پیوسته ست

از دیدن او دل جهانی خسته ست

یا رب زنخست هم بر آنسان رسته ست

یا او به تکلف فراوان بسته ست