صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۹۶

در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن

خورشید ساغر از لب این بام شد بلند

پرواز مرغ بسمل ازو بیشتر مخواه

بال و پری که در شکن دام شد بلند