صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۳۱

قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد

دامن دولت جاوید رها نتوان کرد

قاصد و نامه و پیغام نمی خواهد عشق

در حرم پیروی قبله نما نتوان کرد