صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۸

زبان شانه درازست بر سر عالم

به این که خدمت زلف تو حق شمشادست

جفای چرخ فلک را هم از تو می دانم

که شوخ چشمی طفلان گناه استادست