صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۴

(دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخت

ز چارموجه غم در دهان مار گریخت)

(خوشا کسی که ازین سایه های پا به رکاب

به زیر سایه آن سرو پایدار گریخت)