ملکالشعرا بهار » منظومهها » ارمغان بهار » فقرۀ ۹۵
شرم و ننگ بدرا، روان خویش به دوزخ مسپار.
مکن شرم بیجا و بیجا درنگ
به دوزخ مرو از پی نام و ننگ