ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

خوش باش که گیتی نه برای من و توست

وین کار برون ز ماجرای من و توست

در خلقت عالم نبود مقصودی

قصدی هم اگر بود ورای من و توست