باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۶

گر در نظر خویش حقیری، مردی

ور بر سر نفس خود امیری، مردی

مردی نبود فتاده را پای زدن

گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی