باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵

گر خلوت و عزلت است سرمایهٔ تو

هرگز به ضلالت نرسد پایهٔ تو

مانند هما مجرد آ تا بینی

ارباب سعادت همه در سایهٔ تو