باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱

آزردن خلق کافری پندارم

وز خلق جهان همین طمع می دارم

می کوشم تا ز من نیازارد کس

تدبیرم چیست تا ز کس نازارم؟