باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰

چون درد توام در این دل ریش افتاد

بیگانگی ام نخست بر خویش افتاد

چون دیده به جستجوی رویت برخاست

از آرزوی تو اشک در پیش افتاد