مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۲۷

آتش‌روئی پریر در ما پیوست

دی آب رخم ببرد و عهدم بشکست

امروز اگر نه خاک پایش باشم

فردا برود، باد بماند در دست