عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۱۲

وصل تو دوایی است که بیمارش نیست

حسن تو متاعی است که بازارش نیست

عشق تو کمندی که گرفتارش نیست

حمد تو زبانی است که گفتارش نیست