شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۷

یک جو غم ایام نداریم خوشیم

گر چاشت رسد شام نداریم خوشیم

چون پخته به ما می ‌رسد از عالم غیب

یک جو طمع خام نداریم خوشیم