شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۴

زان باده نخورده ام که هشیار شوم

آن مست نیم که باز بیدار شوم

یک جام تجلّی بلای تو بَسَم

تا از عدم و وجود بیدار شوم