شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶

جان و دل خود فدای جانان کردم

گفتم که مگر محرم جانان گردم

اما دیدم که گرچه گردم خاکش

هرگز نبرد باد به گردش گردم