شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷

توحید دگر باشد و الحاد دگر

خود بنده دگر باشد و آزاد دگر

تو عمر به باد می دهی ای ملحد

دریاب و مده عمر تو بر باد دگر