شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸

یک عالم از آب و گل بپرداخته اند

خود را به میان آن در انداخته اند

خود می گویند و باز خود می شنوند

از ما و شما بهانه بر ساخته اند