خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱

ای سرو روان که نخل امید منی

وی مایهٔ جان که عمر جاوید منی

در شهر شما که آسمان پر ابر است

مهتاب منی، فروغ خورشید منی