رضی‌الدین آرتیمانی » مقطعات و غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۶

شدم صیدی که نتوان زد تغافل

به صیادی که داند زخم کاری است

بلا گردان آن صیاد گردم

که بی‌دانه درین دامم فکنده است