یارب درون سینه دل با خبر بده
در باده نشئه را نگرم، آن نظر بده
این بنده را که با نفَسِ دیگران نزیست
یک آهِ خانه‌زاد مثالِ سَحر بده
سِیلم، مرا بجویِ تُنُک‌مایه ئی مَپیچ
جولانگهی بِوادی و کوه و کمر بده
سازی اگر حریف یم بیکران مرا
با اضطرابِ موج، سکونِ گُهَر بده
شاهینِ من بصیدِ پلنگان گذاشتی
همّتِ بلند و چنگل ازین تیز‌تر بده
رفتم که طایران حرم را کنم شکار
تیری که نافِکَنده فتد کارگر بده
خاکم به نورِ نغمهٔ داؤد بر‌فروز
هر ذره مرا پر و بالِ شرر بده