سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲

چون در سر زلف تو صبا می‌پیچد

سودای وی اندر سر ما می‌پیچد

چون زلف تو عقل سر پیچید از ما

دریاب که عمر نیز پا می‌پیچد