فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳

ای فیض بس است آنچه خواندی بس کن

از هیچ فن اندرز نماندی بس کن

تا قوت گفتگوی بودت گفتی

اکنون که ز گفتگوی ماندی بس کن