فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳

ای فیض بیا دلی بدریا انداز

زین پستی خویش را ببالا انداز

یعنی ز کمال هر چه اندوختهٔ

از سر بردار و بر ته پا انداز