فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹

تن را بگذار تا شوم من جانت

جان را تو‌ بباز تا شوم جانانت

از پای درآی تا بگیرم دستت

با درد بساز تا شوم درمانت